Schuiftafeltennis is een spelvorm die gebaseerd is op tafeltennis. Het is bedoeld voor parasporters die niet kunnen tafeltennissen omdat dit door hun specifieke situatie te zwaar of the moeilijk voor ze is. Ook is schuiftafeltennis geschikt voor (para)tafeltennissers die terug komen van een blessure of bij revalidatie.
Bij tafeltennis is het de bedoeling dat de bal over het net richting de tegenstander wordt gespeeld. Bij schuiftafeltennis is er geen net maar een boarding aan de zijkanten van de tafel en is het juist de bedoeling dat de bal contact blijft houden met de tafel. We kennen enkel- en dubbelspel, maar ook een combinatie daarvan is mogelijk.
Schuiftafeltennis wordt gespeeld op een gewone tafeltennistafel. De genoemde boarding kan aan de uiteinden versteld worden en naar gelang de zwaarte van de handicap naar binnen ofbuiten worden geplaatst. Voor een dubbelspel wordt de boarding in één lijn gezet met de zijkant van de tafel.
De bal is een sponsbal ter grootte van een tennisbal: een tafeltennisbal gaat veel te snel en stuitert alle kanten op. Soms wordt er gespeeld met een hardkunststof bal met gaten waar eventueel nog een belletje in zit voor slechtzienden. Deze hardkunststof bal is vooral voor zittende spelers gevaarlijk en vaak ook te zwaar voor andere spelers.
Het bat is een tafeltennisbat met een vlakke onderkant zodat het batje over de tafel kan worden geschoven en het heft niet te hoog zit. Er is rekening gehouden met de grip van het heft. De vingers van de speler kunnen, indien mogelijk en gewenst, onder het heft door voor een goede grip.
bron: www.nttb.nl
